Krzyżanowskiego - Wisłok - Kładka w Boguchwale z Tymkiem

Niedziela, 21 października 2012 · dodano: 11.11.2012 | Komentarze 0

zaległości ...

Kolejna słoneczna niedziela, temperatura 19 stopni. Od ostatnich zawodów w Strzyżowie nie wsiadałem na rower ze dwa tygodnie. Musiałem dać odpocząć mojemu nadwyrężonemu kolanu.
Dziś przed obiadem chciałem z Tymkiem pojechać na Magdalenkę i zjechać od strony Malawy. Tymek jednak stwierdził, że dziś nie ma siły się wspinać i że wolałby pojeździc po płaskim. Wobec tego postanowiłem pokazać mu kładkę na Wisłoku w Boguchwale, a przy okazji przetestować ‘nowy amortyzator’ w moim oldschool’owym Treku 800.
Wyjechaliśmy z Krzyżanowskiego w kierunku Bożniczej,do serwisu, gdzie zostawiłem moją 8000 i wsiadłem na 800. Z Bożniczej ul. Mickiewicza a dalej Naruszewicza dojechaliśmy do ścieżki rowerowerj nad Wisłokiem. Przejechaliśmy pod tunelem i zamiast wyjechać na zaporę pojechaliśmy prosto. Po chwili zorientowałem się, że jedziemy źle i zawróciliśmy. Z zapory odbiliśmy w kierunku żwirowni.

Jedziemy do Boguchwały, w tle zapora na Wisłoku © marektrek

Ze ścieżki rowerowej dojechaliśmy do ul. Kwiatkowskiego i dalej do ul.Senatorskiej. W pewnym momencie skręciliśmy w prawo i terenem dojechaliśmy do brzegu Wisłoka, myślałem że to już jest ta droga do kładki.
Parę minut kluczenia po trawach i błotach utwierdziło mnie w przekonaniu, że to nie tu i wróciliśmy do głównej drogi. Dopiero kilkaset metrów dalej rozpoznałem właściwą drogę. Szutrem dotarliśmy do wiszącej kładki.

Wisząca kładka w Boguchwale, jesteśmy na miejscu © marektrek

Kładka jest już stara, w niektórych miejscach siatka ochronna jest pourywana i wogóle wygląda na bardzo zaniedbaną, a jednak co dziennie mnóstwo ludzi przechodzi przez nią.
Synek nieco się przeraził widząc jej stan, i fakt że bedziemy po niej przechodzic na drugą stronę. Po chwili jednak namówiłem go na przeprawę. Prowadząc rowery lekko kołyszącą kładką dotarliśmy na drugi brzeg.

Wisząca kładka w Boguchwale, Tymek przeprowadza rower © marektrek

Było to wielkie przezycie dla mojego syna.
Następnie wzdłuż brzegu Wisłoka ruszyliśmy w drogę powrotną. Na początku szło łatwo i przyjemnie. Im bliżej Rzeszowa tym ścieżka stawała się coraz węższa i ciaśniejsza. Momentami krzaki i drzewa bardzo utrudniały jazdę. Były momenty, że musieliśmy prowadzić rowery bo było niebezpiecznie blisko stromego brzegu. Mijaliśmy kilka miejsc, przy których wędkarze łowili ryby. Dotarlismy do Rzeszowa, jednak pomyliłem ścieżkę i dojechaliśmy do miejsca, z którego nie było możliwości jazdy dalej bo wszędzie była woda. Zawróciliśmy i dojechaliśmy do ul. Zwięczyckiej , z której już ‘jak po sznurku ‘ przez ul. Brzegową dojechaliśmy do ścieżki rowerowej nad Wisłokiem. Tymek zjadł lody w kawiarni przy Lisiej Górze a ja wypiłem małe expresso. Do domu wróciliśmy ścieżką rowerową przez tunel pod zaporą, Mostem Zamkowym i ul. Kopisto.
Wycieczka była bardzo udana, przygoda z kładką dostarczyła wiele wrażen mojemu synowi a amortyzator działa bez zarzutu. Tylko to kolano znowu pobolewa ...

----
ślad z GPS’a: